W dniach od 30 maja do 2 czerwca 2024 r. w Rzeszowie gościła 15 osobowa grupa nauczycieli z różnych regionów Polski m.in. Zielonej Góry, Warszawy, Poznania, Wrocławia, Słupska, Lublina, Krakowa, Opola. Byli to również uczestnicy Ogólnopolskiej Pieszej Pielgrzymki Nauczycieli i Wychowawców z Zielonej Góry na Jasną Górę, pod nazwą „Warsztaty w Drodze”, której patronuje Bł. Natalia Tułasiewicz. Nauczyciele uczestniczyli w procesji Bożego Ciała, a wieczorem wybrali się na koncert „Jednego Serca Jednego Ducha” w Parku Sybiraków. Organizatorką pobytu tej grupy była Bogusława Buda, która zaprosiła gości do biura Komisji Międzyzakładowej POiW, gdzie zostali poczęstowani pizzą. Przewodnicząca również opracowała zwiedzanie Rzeszowa, Markowej i Strachociny. Przewodniczką po Rzeszowie była nasza koleżanka Barbara Żak emerytowana nauczycielka Szkoły Podstawowej w Boguchwale, a obecnie Radna Gminy i Miasta Boguchwała. Dodatkową opiekę nad grupą warsztatowiczów sprawowała Grażyna Skawina i Małgorzata Król, również uczestniczki „Warsztatów w Drodze”, które uczestniczyły w wycieczce. Naszym gościom bardzo podobał się Rzeszów, a dzięki wycieczce mogli poznać historię bł. Rodziny Ulmów i zwiedzić Muzeum oraz odwiedzić miejsce kultu św. Andrzeja Boboli. Wszyscy nauczyciele wyjechali do swoich miejsc zamieszkania bardzo zadowoleni, o czym też świadczy tekst napisany przez Danutę Rogacewicz z Zielonej Góry.

 <<< zdjęcia

 Z kroniki Warsztatów w Drodze - 30 maja 2024 r. –  Boże Ciało

        Najpierw nakarmiliśmy ducha, a po procesji Bożego Ciała zadbaliśmy o własne powłoki cielesne i z miniprocesją udaliśmy się do Bogusinego Królestwa, czyli siedziby związkowej Solidarności. A tam?!

... Uczta! Pizza włoska przy rzeszowskiej to placuszek (chociaż lubimy wszelkie placuszki) przy torcisku! No zatkało nas totalnie, więc trwaliśmy w milczeniu, bo i szczęki były zajęte. I tylko wiatr hulał po sali ( tak nam uszy się trzęsły). Cud że nie zdmuchnął Natalii, która spoglądała na nas ze ściany z ogromną wyrozumiałością i wzruszeniem. W końcu przyjechaliśmy tu z jej powodu. To ona nas zwołuje co roku na takie warsztatowe posiedzenia. Kiedy już napełniliśmy się do syta ( ale 12 koszów nie zostawiliśmy na pastwę innych głodomorów, sami daliśmy radę tej uczcie), rozwiązały nam się języki. I było tak radośnie i głośno, że reszta warsztatowiczów popylających tym razem koleją, włączyła się w te chichoty. I zaś-cud! Nieobecni jeszcze, a już trajkoczą z nami gdzieś w plenerze. Czekamy na was!

Podczas peregrynacji po urokliwym Rzeszowie przycupnęliśmy przy studzience. Na pewno głęboko kopanej, ale nie sondowaliśmy zbyt dociekliwie jej wnętrza. Wystarczyło nam, że wszyscy wyglądaliśmy jak malowanie, chociaż tak naprawdę Kasieńka wśród nas jest jedna i bez makijażu. Ale reszta się zgadza. Pomaszerowaliśmy w głąb miasta i zahaczyliśmy o farę. Właściwie to był cel dzisiejszej warsztatowej procesji. Pokłoniliśmy się Panu Jezusowi ( drugi raz tego dnia) I oczywiście Natalii. Tak naprawdę świątynię widzieliśmy dużo wcześniej, bo dwa lata temu zaproszono nas na uroczyste odsłonięcie tablicy poświęconej Natalii. Ale wtedy były takie tłumy, że trudno było się do tejże tablicy dopchać. Teraz bez popychania i dopychania zobaczyliśmy wszystko dokładnie. To w tym kościele ochrzczono Natalię, bo tu się urodziła, (nie w kościele, ma się rozumieć), dlatego Rzeszów jest na naszej Warsztatowej Liście Miejsc Nataliowych. Tak więc-przybyliśmy, zobaczyliśmy, pomodliliśmy się. Pan Bóg jest wielki! I pozwolił nam tu być.     

Autor: Danuta Rogacewicz